Przełom października i listopada to zawsze czas gdy z zadumą wspominamy tych, którzy odeszli. Przypominamy osoby ze środowiska polskiej lekkoatletyki, które zmarły w minionych dwunastu miesiącach.
Listopad 2021
Hieronim Głogowski – urodzony w 1934 roku trener rzutu oszczepem. W latach 70. wśród Jego podopiecznych znajdowały się m.in. rekordzistka świata Ewa Gryziecka oraz olimpijka z Moskwy Bernadetta Blechacz. Ostatnimi czasy pracował m.in. z wieloletnim reprezentantem Polski Igorem Janikiem, Urszulą Jasińską, czy Urszulą Kuncewicz (Jakimowicz). Lekkoatletyczne tradycje kontynuował także Jego syn Sebastian, który w 2003 roku zdobył w rzucie oszczepem złoty medal podczas olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy.
Grudzień 2021
Andrzej Zieliński – urodzony w 1936 roku przez lata reprezentował Gwardię Warszawa. W 1964 roku wspólnie z Marianem Foikiem, Wiesławem Maniakiem oraz Marianem Dudziakiem został w Tokio wicemistrzem olimpijskim w biegu sztafetowym 4 x 100 metrów. Był też wicemistrzem Europy w sztafecie oraz ćwierćfinalistą olimpijskim w sprincie na 200 metrów. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski i reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych. Uczestnik zawodów o puchar Europy.
Werner Proske – urodzony w 1933 roku płotkarz oraz sprinter związany z Łodzią. W 1956 roku zdobył z kolegami mistrzostwo Polski w sztafecie 4 x 400 metrów. Rekordzistka Polski w sztafecie oraz medalista mistrzostw kraju w biegu na 400 metrów. Członek legendarnego Wunderteamu, reprezentant Polski w szeregu meczów międzypaństwowych. Po zakończeniu kariery szkoleniowiec łódzkich lekkoatletów.
Sławomir Majusiak – urodzony w 1964 roku czołowy polski biegacz. W 1983 roku był brązowym medalistą mistrzostw Europy juniorów w biegu na 3000 metrów. Podczas mistrzostw Europy w Splicie (1990) zdobył brązowy medal w biegu na 5000 metrów – czas 13:22.92 pozostaje do dziś drugim wynikiem w historii polskiej lekkoatletyki. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski w biegach – tak na stadionie jak i na trasach przełajowych. Reprezentant kraju w pucharze Europy. Tradycje sportowe kontynuowała Jego córka – Julia Dutkiewicz, medalistka mistrzostw Polski w skoku wzwyż.
Zbigniew Deluga – urodzony w 1929 roku działacz lekkoatletyczny, w młodości zawodnik. W 1950 roku był brązowym medalistą mistrzostw Polski w sztafecie sprinterskiej – reprezentował wówczas barwy Ogniwa Warszawa. Zawodowo związany m.in. z Instytutem Przemysłu Organicznego w Warszawie. Bardzo aktywnie działał w strukturach Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. Współpracował ze wszystkimi powojennymi prezesami PZLA aż do 2008 roku. Przez lata zasiadał w Zarządzie Związku. Pracował społecznie w wielu komisjach m.in. sportowo-technicznej, obiektów oraz Centralnym Kolegium Sędziów. Był skarbnicą wiedzy dot. historii polskiej lekkoatletyki z pierwszych lat po II wojnie światowej. Uczestnik wielu imprez lekkoatletycznych, w tym międzynarodowych.
Elżbieta Żebrowska – urodzona w 1945 roku w Warszawie. W 1966 roku mając 21 lat zdobyła brązowy medal mistrzostw Europy w Budapeszcie w biegu na 80 metrów przez płotki oraz – wespół z Danutą Straszyńską, Ireną Kirszenstein oraz Ewą Kłobukowską – złoto w sztafecie 4 x 100 metrów. Finalistka olimpijska z Meksyku – uplasowała się tam na wysokim siódmym miejscu w biegu na 80 metrów przez płotki.
Jerzy Leszkiewicz – urodzony w 1942 roku trener klubów białostockich. W młodości uprawiał sprinty. Po zakończeniu kariery zajął się pracą szkoleniową. Związany był z różnymi klubami Białegostoku. Wśród dziesiątków Jego wychowanków można wymienić m.in. Izabelę Czajko – reprezentantkę Polski w zawodach pucharu Europy oraz trzykrotną mistrzynię Polski (Kielce 1993, Piła 1994) w sprincie na 100 i 200 metrów, wychował Karolinę Łozowską doprowadzając ją do wicemistrzostwa Europy do lat 18, czy Kamila Masztaka – olimpijczyka i podporę reprezentacyjnej sztafety 4 x 100 metrów.
Styczeń 2022
Stanisław Grędziński – urodził się w 1945 roku. Jako junior został wicemistrzem Europy w tej kategorii wiekowej (Warszawa 1964). Dwa lata później w Budapeszcie został, dość niespodziewanie, mistrzem Europy na dystansie 400 metrów. W stolicy Węgier zdobył też złoto w biegu 4 x 400 metrów. Podczas igrzysk w Meksyku zajął czwarte miejsce w sztafecie. Rok później był trzeci na mistrzostwa Europy w rywalizacji indywidualnej. Zdobywał medale halowych mistrzostw Europy, był rekordzistą Polski na nietypowym dystansie 200 metrów przez płotki. Po zakończeniu kariery był mocno zaangażowany w rozwój wałbrzyskiej lekkoatletyki m.in. jako prezes Górnika.
Miron Andrzejewski – urodzony w 1950 roku dyskobol Gwardii Olsztyn. Wielokrotny finalista mistrzostw Polski. W 1978 roku w Poznaniu zdobył brązowy medal krajowego czempionatu. Reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych.
Mieczysław Komorowski – wieloletni trener klubów szczecińskich. Wśród jego podopiecznych byli m.in.: Grzegorz i Wojciech Spychalscy, Henryk Radzikowski, Katarzyna Karasz, Daniel Surmacz, Krzysztof Lewandowski, Adrian Strzałkowski - mistrzowie, rekordziści i reprezentanci Polski w wielu kategoriach wiekowych w trójskoku oraz skoku w dal. Swoją wiedzę z dziedziny fizyki – był adiunktem na Wydziale Elektrycznym Politechniki Szczecińskiej – wykorzystywał również w pracy trenerskiej.
Aleksander Saków – urodzony w 1939 roku medalista mistrzostw Polski w rzucie oszczepem. Karierę kontynuował przez blisko ćwierć wieku (1957 – 1980). Związany przez większość czasu z klubami ze Stargardu Szczecińskiego. Był czołowym zawodnikiem w latach 60. W 1966 roku w Poznaniu zdobył brązowy medal mistrzostw Polski rzucając 71.64. Przez lata startował również w zawodach weteranów odnosząc liczne sukcesy w imprezach rangi mistrzostw Polski oraz świata w tej kategorii wiekowej. Był jednym z inicjatorów organizowanego przez lata mityngu rzutowego „O srebrny grot Stargardu”. Przez lata pracował jako trener m.in. w Wałczu, doprowadzając lokalny klub do znacznych sukcesów w rywalizacji ogólnopolskiej.
Marzec 2022
Małgorzata Jamróz – urodzona w 1973 biegaczka pochodząca z Ziemi Świętokrzyskiej. Później reprezentowała Warszawiankę oraz KS Eris Piaseczno. Wielokrotna medalistka mistrzostw kraju. Na stadionie zdobyła piętnaście medali krajowego czempionatu. Dwukrotnie sięgała po złoto – w 2000 roku w Poznaniu w biegu na 3000 metrów z przeszkodami; w 2003 razem z koleżankami z KS Warszawianka była mistrzynią kraju w sztafecie 4 x 400 metrów. Stawała na podium także w rywalizacji na 800, 1500, 10 000 metrów, maratonie oraz biegach przełajowych. Miała na koncie też ponad 10 medali halowych mistrzostw kraju (w tym dwa złota).
Zygmunt Walczak – urodzony w 1936 roku ceniony trener związany ze środowiskiem lekkoatletycznym Gorzowa Wielkopolskiego. Wśród Jego podopiecznych byli m.in. skoczek wzwyż, a później polityk, Ireneusz Madej (rekord życiowy 2.20), czy Aleksandra Dereń – wicemistrzyni Europy juniorek z 1997 roku w biegu na 800 metrów. Był pierwszym trenerem Marty Kaczmarek – siostry mistrzyni olimpijskiej Natalii. W sumie zawodnicy Zygmunta Walczaka zdobyli ponad 50 medali mistrzostw Polski. W 2023 roku w Gorzowie Wielkopolskim odbędzie się pierwsza edycja memoriału Jego pamięci.
Józef Głogowski – urodzony w 1940 roku oszczepnik. Podczas rozegranych w 1965 roku w Szczecinie mistrzostw Polski zdobył złoty medal (79.12) pokonując Janusza Sidło. Później jeszcze dwukrotnie stawał na podium krajowego czempionatu. Wielokrotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych. Po zakończeniu kariery był nauczycielem wychowania fizycznego na Politechnice Świętokrzyskiej.
Kwiecień 2022
Stanisław Kowalski – urodzony w 1910 roku przez lata pracował jako dróżnik i rolnik, a przez dekady związany był z Dolnym Śląskiem. Urodzony 14 kwietnia 1910 roku Stanisław Kowalski pracował jako dróżnik i rolnik. Od dziesiątek lat związany był z Dolnym Śląsku. Sławę zyskał w 2014 roku – mając naówczas 104 lata wystartował w pierwszych zawodach lekkoatletycznych w życiu. Podczas halowych mistrzostw Europy mastresów w Arenie Toruń zdobył złoty medal w biegu na 60 metrów. Wygrał także w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem. Ustanowił rekordy świata w kategorii wiekowej powyżej 100 lat. Był także rekordzistą Europy w biegu na 100 metrów.
Eugeniusz Rój – urodził się w 1946 roku i jako zawodnik biegał na 400 i 800 metrów w klubie AZS-AWF Warszawa, gdzie jego trenerem był Wiesław Czwórnóg. Po ukończeniu stołecznej AWF trafił do Płocka. Był tam nauczycielem, wychowawcą, sędzią lekkoatletycznym oraz cenionym trenerem. Zawodnicy Eugeniusza Rója sięgali po medale w konkurencjach biegowych, ale także rzutach m.in. oszczepem. Współorganizował szereg imprez lekkoatletycznych na terenie miasta, w ostatnich latach był zaangażowany w działalność klubu MUKS Płock. Współautor – wspólnie z Piotrem Mieszkowskim i Wojciechem Krokoszyńskim – znakomitej monografii „80 lat lekkiej atletyki w Płocku i na Mazowszu – 1923 – 2003”.
Zygmunt Głuszek – urodzony w 1928 roku ceniony dziennikarz. Uczestnik Powstania Warszawskiego. Po zakończeniu wojennej zawieruchy rozpoczął w 1949 roku pracę w Życiu Warszawy. Od 1952 roku w redakcji Przeglądu Sportowego. Zajmował się głównie lekkoatletyką, pełnił funkcję szefa działu poświęconego tej dyscyplinie. Już w roku 1959 została mu nadana Złota Honorowa Odznaka Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. W 1971 roku został redaktorem naczelnym legendarnego miesięcznika Lekkoatletyka. Funkcję tą sprawował przez dekadę. Był aktywnym działaczem Polskiego Związku Lekkiej Atletyki, autorem licznych publikacji poświęconych Królowej Sportu.
Czerwiec 2022
Zygmunt Raba – urodzony w 1936 roku działacz i sędzia lekkoatletyczny związany z Grudziądzem. W młodości w tym mieście uprawiał lekkoatletykę (biegi) w klubie Olimpia. Przez lata był m.in. przewodniczącym Okręgowego Kolegium Sędziów w Grudziądzu. Członek Zarządu Polskiego Związku Weteranów Lekkiej Atletyki, zasiadał także we władzach Centralnego Kolegium Sędziów. Jako masters wywalczył tytuł wicemistrza świata w halowym biegu na 800 metrów.
Kazimierz Zimny – urodzony w 1935 roku brązowy medalista olimpijski z Rzymu w biegu na 5000 metrów. Dwukrotnie wywalczył na tym samym dystansie wicemistrzostwo Europy (Sztokholm 1958, Belgrad 1962). Kilkukrotny rekordzista Polski, mistrz kraju oraz reprezentant w meczach międzypaństwowych. Od 1965 był trenerem sekcji lekkoatletycznej w klubie Lechia Gdańsk. W latach 1974-1975 i ponownie od 1979 trenerem PZLA. Wychowawca m.in. Wolfganga Luersa, Henryka Główczewskiego i Janiny Hase. Był dyrektorem COS w Cetniewie i dyrektorem „Maratonu Solidarności”.
Lipiec 2022
Józef Rębacz – urodzony w 1946 roku biegacz klubów łódzkich. Finalista mistrzostw Europy w Helsinkach (1971) w biegu na 3000 metrów z przeszkodami. Zdobywca sześciu medali mistrzostw Polski w biegach na dystansie 3000 metrów z przeszkodami, 5000 metrów oraz w crossie. Siedmiokrotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych (w latach 1969-73).
Sierpień 2022
Czesław Cybulski – urodzony w 1935 roku jeden z najwybitniejszych polskich trenerów, specjalista rzutu młotem. Kształcił się w Trójmieście, gdzie jednym z Jego wychowawców był Sławomir Zieleniewski, znakomity trener rzutów. Początkowo specjalizował się w biegach sprinterskich. W 1964 został absolwentem warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego, a cztery lata później związał się zawodowo z poznańskim AZS-em. Stolicy Wielkopolski pozostał wierny do końca. W 1978 roku na tamtejszym AWF-ie doktoryzował się. W latach 70. i 80. był trenerem bloku rzutów w Polskim Związku Lekkiej Atletyki. Na początku lat 80. wśród podopiecznych Cybulskiego można wymienić takich czołowych miotaczy jak Ireneusz Golda, Leszek Woderski czy Mariusz Tomaszewski. W 1989 roku rozpoczął treningi z Szymonem Ziółkowskim. Po kilku latach doprowadził młodego Poznaniaka do pierwszych sukcesów – medali mistrzostw świata i Europy juniorów. Największy sukces przyszedł w 2000 roku, gdy Ziółkowski zdobył w Sydney złoty medal olimpijski. Rok później panowie zdobyli mistrzostwo świata, a radość trenera Cybulskiego na trybunach stadionu w Edmonton przeszła do historii. Na początku XXI wieku przez pewien czas szkolił śp. Kamilę Skolimowską. Od 2005 roku pracował z Anitą Włodarczyk doprowadzając ją de facto do złotego medalu mistrzostw świata w Berlinie, okraszonego rekordem globu. Przez sześć lat – w okresie 2010 – 2016 – był trenerem kolejnego wybitnego zawodnika, czyli Pawła Fajdka. Jako trener doprowadził go do dwóch tytułów mistrza świata. W tym czasie pod jego opieką była też Joanna Fiodorow, medalistka mistrzostw Europy.
Edmund Borowski – urodzony w 1945 roku specjalista od biegania 400 metrów. Karierę rozpoczynał w klubie Noteć Mątwy, by od 1965 roku być zawodnikiem bydgoskiego Zawiszy. Największy sukces odniósł w Budapeszcie w 1966 roku zdobywając wspólnie z Janem Wernerem, Stanisławem Grędzińskim i Andrzejem Badeńskim złoty medal Mistrzostw Europy w sztafecie 4x400 metrów. Dwa lata później znalazł się w składzie reprezentacji Polski na Igrzyska Olimpijskie w Meksyku. Medalista halowych mistrzostw Europy, reprezentant Polski w pucharze Europy oraz meczach międzypaństwowych. Rekordzista kraju.
Andrzej Korol – urodzony w 1945 roku trener związany z lekkoatletyką w Złocieńcu i regionie. Był pierwszym prowadzącym m.in. Krystiana Zalewskiego.
Wrzesień 2022
Andrzej Puchacz – urodzony w 1957 roku ceniony działacz biegów górskich – był największym propagatorem tej specjalności w Polsce. Wspierał to środowisko przy okazji organizacji mistrzostw kraju. Był też koordynatorem wyjazdów reprezentacji na wydarzenia takie jak mistrzostwa Europy i świata w biegach górskich oraz inne liczne starty zagraniczne. Wspierał organizację wydarzeń biegowych w Polsce, przed laty także rozgrywanych w Korbielowie mistrzostw Europy w biegach górskich.
Dorota Buczkowska – urodzona w 1969 roku biegaczka lubelskiego Startu. W 1988 roku w kanadyjskim Greater Sudbury zdobyła brązowy medal mistrzostw świata juniorów osiągając w biegu na 800 metrów czas 2:02.94. Finalistka mistrzostw Europy juniorów. W 1989 roku była mistrzynią Polski w biegu na 800 metrów. W latach 1990-1993 mieszkała w stanie Utah w USA, gdzie studiowała ekonomię na Brighton Young University. W tym czasie dwukrotnie zajmowała czołowe lokaty (siódmą i ósmą) w mistrzostwach NCAA w biegu na 800 metrów oraz w biegach przełajowych.
Październik 2022
Stanisław Krawiec – urodzony w 1936 roku w młodości uprawiał biegi. Przez lata był pedagogiem w Liceum im. Kopernika w Kołobrzegu – pracował jako nauczyciel oraz dyrektor tej szkoły. Był trenerem lekkiej atletyki, organizatorem imprez biegowych. Członek Zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Przez wiele lat zasiadł w Komisji Wyróżnień i Dyscypliny Polskiego Związku Lekkiej Atletyki.
Maciej Rychwalski – urodzony w 1933 roku sędzia lekkoatletyczny oraz statystyk. Od roku 1985 przez dwie kadencje pełnił funkcję członka Centralnego Kolegium Sędziów. Specjalizował się w sędziowaniu konkurencji skokowych. Za swoją pracę na rzecz środowiska lekkoatletycznego został uhonorowany Srebrną Honorową Odznaką PZLA (1973) oraz Złotą Honorową Odznaką PZLA (1976). Maciej Rychwalski był członkiem Komisji Statystycznej niemal od początku jej założenia (1976). Jego największą pasją statystyczną była historia kobiecej lekkoatletyki międzywojennej oraz powojennej (do roku 1960). Mając znakomite kontakty w Bibliotece Jagiellońskiej i innych bibliotekach krakowskich gruntownie przewertował dostępne codzienne i sportowe czasopisma przedwojenne wynotowując wszystkie możliwe wyniki do bilansów sezonów.
Maciej Jałoszyński