Mistrzostwa świata w Moskwie zakończone, czas na pierwsze analizy. Poniżej przedstawiamy dorobek punktowy 21 najlepszych państw w ostatnich MŚ oraz w poprzednich sześciu.
Mistrzostwa świata w Moskwie zakończone, czas na pierwsze analizy. Poniżej przedstawiamy dorobek punktowy 21 najlepszych państw w ostatnich MŚ oraz w poprzednich sześciu.
Dla porównania w ostatniej kolumnie liczba punktów z igrzysk w Londynie.
W dolnej części tabeli państwa, które w przeszłości uzyskiwały co najmniej 30 punktów.
Przy miejscach ex aequo – tradycyjny podział punktów, IAAF ostatnio w takiej sytuacji nie dokonuje podziału.
| KLASYFIKACJA PUNKTOWA MISTRZOSTW ŚWIATA I IGRZYSK W LONDYNIE | |||||||||
| 2001 | 2003 | 2005 | 2007 | 2009 | 2011 | 2013 | 2012 | ||
| USA | 145,5 | 157,5 | 249 | 249 | 230 | 250,5 | 282 | 304 | |
| RUS | 174,5 | 217 | 201,5 | 176 | 153,5 | 200,5 | 182 | 179 | |
| KEN | 84 | 74 | 82 | 124 | 120 | 174 | 139 | 112 | |
| GER | 108,5 | 73 | 70 | 84 | 102 | 84 | 101,5 | 95 | |
| JAM | 59 | 63 | 84 | 98 | 136 | 101 | 100 | 107 | |
| ETH | 72 | 56 | 83 | 44 | 88 | 66 | 97 | 90 | |
| GBR | 58 | 46 | 34 | 61 | 80 | 69,5 | 79 | 85 | |
| UKR | 35 | 52 | 31 | 31,6 | 29 | 29 | 51 | 47 | |
| FRA | 38 | 78 | 83 | 36,6 | 39,5 | 46 | 50 | 39 | |
| POL | 52 | 35,5 | 41,5 | 45 | 72 | 44 | 43,5 | 21 | |
| CHN | 9 | 26 | 45 | 53 | 50 | 60,5 | 42 | 73 | |
| CAN | 9,5 | 18 | 15,5 | 18 | 12 | 12 | 41 | 22 | |
| CZE | 30 | 23 | 27,5 | 32,5 | 12,5 | 25 | 37,5 | 30 | |
| CUB | 56 | 33 | 56,5 | 43,5 | 51 | 48 | 32 | 25 | |
| JPN | 37 | 39 | 24 | 25 | 27 | 18 | 31 | 13 | |
| AUS | 30 | 25 | 14 | 18 | 45 | 34 | 27 | 27 | |
| NED | 2,5 | 16 | 20 | 11 | 4,5 | 4 | 24 | 13 | |
| ESP | 71 | 55 | 41 | 34 | 29 | 11 | 23,5 | 12 | |
| NGR | 8 | 13 | 2 | 6 | 4 | 9,5 | 19 | 9 | |
| BRA | 7 | 16 | 8 | 19,5 | 13 | 14 | 18,5 | 11 | |
| ITA | 44 | 39 | 20,5 | 29,5 | 21 | 17 | 18,5 | 15 | |
| ROU | 45,5 | 5 | 0 | ||||||
| GRE | 41 | 42 | 0 | 4 | |||||
| BLR | 39 | 60 | 43 | 39 | 5 | 7 | |||
| RSA | 38 | 34 | 18 | 17 | |||||
| SWE | 36 | 12 | 6 | ||||||
| BAH | 30 | 8 | 19 | ||||||
| TRI | 13 | 35 | |||||||
| TUR | 0 | 20 | |||||||
Rosjanie ogłosili światu zwycięstwo nad Stanami Zjednoczonymi, zdobyli o jeden złoty medal więcej od swych największych rywali (7:6), ale rok wcześniej mieli osiem złotych medali (obecnie siedem) i łącznie 18 (teraz 17). Liczba punktów Rosjan na tym samym poziomie (179 ’12 i 182 ’13).
Stany Zjednoczone wyprzedziły Rosjan równo o 100 punktów, tzn. o znacznie więcej niż we wcześniejszych MŚ (wiele punktów Amerykanom odjęto po latach, po dyskwalifikacjach). W stosunku do Londynu USA straciły 22 punkty i 4 medale. Bez medalu Allyson Felix (kontuzja), zdobywała złoto w obu sztafetach w MŚ ’11 i IO ’12, czy z Felix USA wygrałyby obydwa biegi rozstawne i 200m? Aż cztery medale białych na dystansach 800m i 1500m.
Mocno zmieniona ekipa Kenii zdecydowanie na trzeciej pozycji, mimo obietnic nikt godnie nie zastąpił Davida Rudishy (finał 800m bez jego rodaków), najlepszy w maratonie – dopiero 9.
Niemcy po raz pierwszy od 2003 r. przed Jamajką, zawodnicy z Karaibów spore straty ponieśli na płotkach (tylko dwa ósme miejsca). Wpadki dopingowe niemal nie osłabiły sprintu męskiego, ale u pań bez Shelly-Ann Fraser-Pryce nie byłoby żadnego medalu indywidualnie w sprincie. Niemcy indywidualnie w biegach tylko pięć punktów, w tym cztery naturalizowanego w czerwcu Etiopczyka.
W pierwszej siódemce Etiopia (trzy wielkie gwiazdy – Tirunesh Dibaba, Meseret Defar i Mohammed Aman, rekordowa liczba punktów) i Wielka Brytania, bez Jessiki Ennis tylko o sześć „oczek” mniej niż podczas igrzysk ’12 (krytykowana przed MŚ sztafeta mężczyzn 4x100m niedługo cieszyła się brązem, w ostatnich siedmiu mistrzostwach tylko raz została sklasyfikowana).
Dobry występ Ukraińców, Bohdan Bondarenko mógł zostać największą gwiazdą mistrzostw, wykorzystana szansa Żanny Mielniczenko w wieloboju.
Do góry pną się Francuzi, trzeci medal w MŚ Renaud Lavillenie, ale nie złoty. Wielki comeback Teddy’ego Tamgho, po dwuletniej nieobecności.
Start naszej reprezentacji wymaga dokładnej analizy, w Londynie 21 punktów i cztery lokaty w „8”, w Moskwie – 43,5 pkt za 11 miejsc finałowych. Bliscy ósemki – Artur Noga (inny tor w półfinale?), Szymon Ziółkowski i Karolina Tymińska (obydwa wcześniejsze starty zapewniały siódme miejsce) oraz wszystkie cztery sztafety. 10 miejsce w klasyfikacji punktowej – Ukrainę i Francję możemy pokonywać, za nami Chiny, które w Londynie były lepsze od nas aż o 52 punkty.
Dobre występy Kanady (wieloboje), Czech (dwa złote medale bez Barbory Szpotakovej), Holandii i Nigerii (15 z 19 punktów zdobyła Blessing Okagbare).
Na równi pochyłej państwa „oczyszczone” przez kontrolę dopingową: Grecja (zaledwie cztery 10. lokaty), Białoruś (tylko Wolha Sudariewa w „8”), Turcja (bez punktu, jedynie Kenijczyk İlham Tanui Özbilen przebrnął przez pierwszą rundę!) oraz Trynidad i Tobago. U Szwedów, imponujących gwiazdami przed paroma laty, punktowała tylko Emma Green Tregaro i Etiopka Abeba Aregawi. Najgorszy występ Kuby od 1983 r., bez punktów Litwa i Maroko.
Tylko 38 państw (najmniej od 1993 r.) figuruje w klasyfikacji medalowej, a 60 (najmniej od 1999 r.) – w punktowej. Od 2007 r. we wszystkich sześciu imprezach (4 MŚ i 2 IO) zawsze wzrasta liczba punktów, którą zagarnia siódemka najsilniejszych: w 2007 r. - 49.9%, w 2013 r. – 57.9%.
W ostatnich dziesięciu światowych czempionatach (od 2001 r.) skład czołowej siódemki w klasyfikacji punktowej dość stabilny: zawsze USA, Rosja, Kenia i Jamajka; Niemcy wypadli z niej na dwóch igrzyskach w 2004 r. (7. Kuba) i w 2008 r. (7. Białoruś), Brytyjczycy w 2003 r. (3. Francja) i 2005 r. (4. Francja), a Etiopia – w 2007 r. (7. Chiny).
jr
